….mijzelf!
Zonder dat we het in de gaten hebben, stoppen we onze stress, onrust, frustraties en ander soort ellende in onze koffer. Hoe graag je het ook wil, je neemt gedoe altijd met je mee. Het is immers jouw gedoe en daar kun je helaas geen vakantie van nemen.
Hoe graag je dat misschien ook wil en hoe hard je hoopt dat het als sneeuw voor de zon verdwijnt op Ibiza, in Toscane of waar dan ook… het gaat niet vanzelf weg.
Want alles waar jij last van hebt, is van jou. En van een last kom je pas af als je het vastpakt om daarna los te laten. Vind je dit vaag of ingewikkeld? Dat vond ik zelf ooit ook dus dat snap ik. Ik zal je om die reden een voorbeeld geven.
Sil zit tegenover mij. Roodomrande ogen en vale huid. Ze is net terug van vakantie maar dat zie je niet aan haar. ‘Ik lag op zo’n bedje op het strand en deed mijn best om te ontspannen, begon ze te vertellen. Mijn vrouw was met de kleinste op de kamer omdat hij nog slaapt tussen de middag en ik bleef bij de andere twee. ‘Ik had een meditatie opgezet en hield ondertussen de kinderen in de gaten dat ze niet te ver de zee in gingen. Je snapt dat de rustgevende woorden helemaal niet binnenkwamen want dat gaat natuurlijk niet tegelijkertijd. Eigenlijk mopperde ik een beetje op alles en iedereen want ik had tenslotte ook vakantie en zo kon ik niet ontspannen.
En ineens viel het kwartje. Ik deed dit. Ik bleef maar gespannen. En waarom? Ik heb geen idee. Het lukte mij dus ook niet om echt te ontspannen en dat was een rare gewaarwording kan ik je vertellen. Als je er echt bij stilstaat dan merk je pas wat je aan het doen bent. Ik spande voortdurend mijn spieren aan en merkte dat mijn ademhaling eigenlijk heel hoog zat. Ik maakte mij om van alles zorgen en stond niet meer stil bij alles wat er om mij heen was. De dagen daarna heb ik echt mijn best gedaan om het los te laten en dat ging ook redelijk. Ik heb spelletjes gedaan met ons gezin. Heb genoten van de natuur en mijn kinderen en heb eindelijk weer eens met Marjan, mijn vrouw heerlijk gelachen. Terug in Nederland zat ik helaas zo weer in hetzelfde ritme van stress, spanning en onrust.
En nu zit ik hier. Want als ik heel eerlijk ben, heb ik hier al last van sinds mijn ouders mij niet meer willen zien. Zij wonen in Barneveld en zijn erg gelovig. Ze willen Marjan niet leren kennen en kunnen mij niet accepteren zoals ik ben.’ Ze eindigde haar verhaal met een diepe zucht.
Sil vertelt dat ze eerst naar haar leidinggevende is gegaan. Ze heeft een fijne manager die graag met betrokken medewerkers werkt. Om die reden neemt hij tijd om aandacht te geven aan zijn collega’s. Zijn motto is; om je team betrokken te houden met het werk, zal je zelf betrokken moeten zijn met teamleden. Sil voelde zich dan ook veilig om te vertellen dat ze op haar vakantie merkte dat ze misschien toch te veel stress had. En dat het haar niet lukt om er vanaf te komen. Haar manager zag de ernst en wist dat hij nu hulp moest bieden. Een luisterend oor van hem was nu niet voldoende en dan daarbij, zoveel tijd had hij nu ook weer niet. Dus hij liet HR contact opnemen met ons. En zo maakte ik kennis met Sil.
De manager van Sil kent niet het hele verhaal. Dat hoeft ook niet. Dat kan ze bij ons kwijt. Het is namelijk belangrijk om het verhaal eens goed te bekijken. Om de emotie die erop serieus vast te pakken, zodat je het los kan laten.
Niet iedereen is zich echt bewust van zijn of haar verhaal. Maar het verhaal achter zijn of gedrag verklaart een hoop. Dat verhaal kan je prima negeren als je lekker druk bent. Als je aan het rennen bent, ben je vooral dat aan het doen. Rennen, overeind blijven en meters maken zodat je ‘ergens’ komt. Pas als je stilstaat zie je pas waar je bent en voel je hoe het echt met je gaat. Pas dan kan je om je heen kijken en tot je door laten dringen of dat ‘ergens’ wel de plek is waar je echt naartoe wil.
Sil en ik zijn dat gaan onderzoeken. En we zijn aan de slag gegaan met het verwerken van het feit dat haar ouders haar niet kunnen accepteren. Daarvoor hebben we EMDR in kunnen zetten waardoor er echte verwerking en berusting heeft plaatsgevonden. Hierna was er ruimte om verder te onderzoeken wat ze nodig had om te kunnen groeien en ontwikkelen.
Heb jij hetzelfde als Sil ervaren in je vakantie? Je het tweede deel van 2021 anders gaan beleven? Geef jezelf de kans en laten we kennismaken.
