Tegenover mij zit Adriana, een vrouw van achter in de vijftig die sinds een aantal maanden werkloos thuis zit en de verbinding met zichzelf en anderen volledig is kwijtgeraakt. Dat maakt haar boos. Heel boos! Ze kijkt ook boos en haar lichaamstaal is vooral ook héél erg…..boos!
Tegenover mij zit Adriana, een vrouw van achter in de vijftig die sinds een aantal maanden werkloos thuis zit en de verbinding met zichzelf en anderen volledig is kwijtgeraakt. Dat maakt haar boos. Heel boos! Ze kijkt ook boos en haar lichaamstaal is vooral ook heel erg…..boos!
“Lekker hoor, vakantietijd. Kon ik in een keer doorrijden naar onze afspraak. Normaal is het zo druk op de weg. Vooral als het regent en alle verwende suikerpopjes naar school moeten worden gebracht. Dan rijdt er zo’n caravaan met veel te grote auto’s met 20 km per uur door de wijken. Maar ja, eigenlijk is het bij droog weer nog erger. Dan is het een grote rijdende wegversperring met bakfiets ouders en pubers die met z’n vieren naast elkaar blijven fietsen. Zo irritant hè! Vroeger bleef ik geduldig op afstand, maar tegenwoordig rijd ik tot vlak achter ze en zet dan vol mijn hand op de claxon. Schrikken ze zich helemaal rot. Net goed! Ze denken zeker dat ik niets anders te doen heb!
Ik heb weer een paar sollicitatiebrieven verstuurd, maar die gasten zijn te beroerd om een fatsoenlijk bericht terug te sturen. Komt door de aantrekkende economie he! Ze kunnen mensen zat krijgen, zitten niet te wachten op een oma van 58 jaar. En ik moet nog negen jaar. Als dat in de tussentijd niet wordt bijgesteld, want die pensioengerechtigde leeftijd schuift ook steeds op. Nog even en we moeten tot ons 70ste jaar aan de bak. Ze denken zeker dat ik niets anders te doen heb!
Ja, dag en nacht klaarstaan voor de kinderen. Die hebben namelijk wel een baan en weten dat ik thuis zit, dus je voelt ‘m al hè! Ma, kun je even bijspringen, wil jij even langs de super als je hierheen komt, wil jij even oppassen, kunnen ze bij jou logeren in het weekend? Nou ik hoefde vroeger ook niet voor dat soort zaken aan te kloppen bij mijn ouders. Ze denken zeker dat ik niets anders te doen heb!
Ben ook niet meer de jongste. Ik heb ook allerlei vage klachten. PHPD, oftewel pijntje hier, pijntje daar. Kende je die al? Dus nu ben ik bij de huisarts geweest en die wil mij niet doorsturen naar het ziekenhuis. Slecht hè! Terwijl ik bijna zeker weet dat er ergens iets niet lekker zit hoor. Hier in mijn maag. O ja, ik moet gezonder eten en sporten of yoga…en naar jou om te praten. Ze denken zeker dat ik niets anders te doen heb! Nou, wat wil je weten?”
Eerst maar eens uitzoeken waar al die boosheid vandaan komt. Boos komt namelijk nooit zomaar en boos komt ook nooit alleen.
